Για τους περισσότερους άνδρες άνω των 45 ετών το μέγεθος του προστάτη ξεκινάει να μεγαλώνει. Η αύξηση του μεγέθους που θεωρείται ως καλοήθης υπερπλασία του προστάτη, συσφίγγει την ουρήθρα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί προβλήματα στην ελεύθερη ροή των ούρων.
Το γεγονός ότι ένας ασθενής πάσχει από καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα αποκτήσει καρκίνο του προστάτη. Παρ’ όλα αυτά, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να εκδηλώσει.
Όταν η υπερπλασία του προστάτη εμποδίζει την ελεύθερη ροή των ούρων, ενδέχεται να υπάρξουν διαφορά συμπτώματα.
Τα κυριότερα είναι:
- Συχνουρία
- Διακεκομμένη ή αδύνατη ούρηση
- Μείωση της ακτίνας ούρησης
- Αίσθηση ατελούς κένωσης
- Αύξηση του χρόνου ούρησης
- Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης, στη λεκάνη και στο άνω μέρος των μηρών
Επιπλέον, η ανεπάρκεια κένωσης της ουρήθρας δημιουργεί συνθήκες που μπορεί να προκαλέσουν επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις με κίνδυνο βλάβης τόσο για την ουροδόχο κύστη, όσο και για τους νεφρούς.
Κλινική εξέταση
Περιλαμβάνει τη δακτυλική εξέταση από τον ορθό.
Μέτρηση στο αίμα του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA)
Επιβεβαιώνει κατά πόσο είναι καρκίνος του προστάτη η όχι .
Εξέταση με υπέρηχους
Παρέχει επιπλέον πληροφορίες για το μέγεθος, τη σύσταση και το περίγραμμα του προστάτη.
Διορθικό υπερηχοτομογράφημα
Επιτρέπει την καλύτερη εξέταση δια μέσο του ορθού, ενώ παράλληλα επιτρέπει τη λήψη κατευθυνόμενων βιοψιών με λεπτή βελόνα.
Ουρηθροκυστεοσκόπηση
Εισαγωγή ειδικού ενδοσκοπίου και μέτρηση του βαθμού απόφραξης της ουρήθρας.
Ενδοφλέβιος ουρογραφία
Προσφέρει συνολικές απεικονιστικές πληροφορίες για το ουροποιητικό σύστημα.
Αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη
Η θεραπεία και αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη μπορεί να είναι συντηρητικού τύπου με φάρμακα ή χειρουργική.